Trudny Czas

Wydawałoby się, że już, już …niebawem odetchniemy z ulgą.
Pandemia, panująca wszem, wystarczająco dała się wszystkim we znaki, ale powoli, bardzo powoli są znoszone różne restrykcje. Czyli…. radość??? niby tak.A jednak. Wczesnym rankiem 24 lutego Rosja zaatakowała Ukrainę!Wszelkie informacje na ten temat są podawane non-stop przez wszystkie media świata. I nie będę wchodziła w temat, który jest niesamowicie bolesnym , traumatycznym , kojarzącym się z samym ZŁEM! Gdy piszę te słowa, wojna nadal trwa, mija miesiąc.Chcę napisać o ludziach, ich reakcjach, odczuciach związanych z wyjątkową sytuacją.W Kanadzie echa tragedii na wschodzie Europy ( trudno mi pisać słowo :”wojna”), doszły natychmiast do nas. Każdy wie, że ludność Ukraińska jest tutaj przewodnią grupą etniczną, a zwłaszcza na zachodzie Kanady. Krajobrazy tamtejsze, fenomenalnie oddają piękno terenów Ukrainy, które są adekwatne do Ukraińskiej flagi. Niebieskie niebo, żółte połacie zbóż, kwiatów, czy różnych traw.Pandemia, która wciąż trwa i niejako przyzwyczailiśmy się do niej, zbiżyła niektórych ludzi do siebie. Śmiem twierdzić, że czasami połączyła….Natomiast tragedia na wschodzie Europy uczyniła jakiś cud, który w przeciągu godzin,dni, tygodni… pokazał ogromną siłę, solidarność, na pewno spontaniczność ludzi- najpierw z całej Polski, potem z Europy ….a teraz i ze świata!!!O drugiej wojnie światowej słyszałam od rodziców, dziadków, z książek czy  mediów. Było tego sporo, a zwłaszcza filmy, które często pokazywały  prawdziwość tej ogromnej tragedii, jaką jest wojna.Dzisiaj porównuje się obecną sytuację do lat 1939-1945.Ludzie się jednoczą, ludzie się komunikują, organizują przeróżną pomoc Ukrainie.Jest tych sposobów mnóstwo, wystarczy włączyć radio, telewizję, czy internet. Nie znam nikogo, kto byłby obojętny i nie chciał pomóc.W związku z tym—pośrednio i bezpośrednio, zgłosiło się na mój kurs języka polskiego kilka osób, które w rózny sposób mają konekcje z Polską, czy Ukrainą.Niesamowite!  Każdy poczuł to samo.Jakiś “głód”, chęć zbliżenia się do Polski, poprzez język, a tym samym do Ukrainy. Mnóstwo ludzi chce  mówic o swych korzeniach polsko-ukraińskich. Mówią, że “COŚ”poczuli w sercach i że to “COŚ” pchnęło ich do poznania języka, często języka babci, dziadka, gdyż powiązanie Polski z Ukrainą zawsze było.Mimo,że są to dwa różne języki, to jednak jest sporo podobieństw , lub wręcz takich samych wyrażeń. Oprócz tego łącząc się z Ukrainą najważniejsze jest oddane serce, całkowita lojalność. Mimo wszystko, patrzmy na świat pogodnie, pomagajmy sobie nawzajem i z ogromnym optymizmem wyczekujmy pokoju na ziemi. Krystyna Świrska.

Hard Times

It would seem that, already … soon we will breathe a sigh of relief. The pandemic has taken its toll on everyone, but the restrictions are slowly, very slowly being lifted. So …. joy ??? supposedly so. And yet. In the early morning of February 24, Russia attacked Ukraine! All information on this subject is provided non-stop by all the world’s media. And I will not go into a topic that is extremely painful, traumatic, and associated with the very EVIL! 
As I write these words, the war is still going on, a month has passed. 
I want to write about people, their reactions and feelings about an exceptional situation. In Canada, echoes of the tragedy in Eastern Europe (I find it difficult to write the word “war”) immediately reached us. Everyone knows that the Ukrainian population is the leading ethnic group here, especially in the west of Canada. 
The local landscapes phenomenally reflect the beauty of Ukraine’s territories, which correspond to the Ukrainian flag. Blue sky, yellow areas of grain, flowers or various grasses. The pandemic, which continues and somehow we have gotten used to, has brought some people together.
 I dare say that sometimes it combined …. On the other hand, the tragedy in the east of Europe did a miracle, which within hours, days, weeks … showed enormous strength, solidarity, certainly spontaneity of people – first from all over Poland, then from Europe … and now also from the world !! ! 
I heard about the Second World War from my parents, grandparents, books or the media. There was a lot of it, especially the films that often showed the truth of this huge tragedy, which is war.Today, the current situation is compared to the years 1939-1945. People unite, people communicate, organize various aid for Ukraine. There are plenty of these ways, just turn on the radio, TV or the Internet. I don’t know anyone who would be indifferent and would not help. 
Therefore, — directly and indirectly, several people who have different connections with Poland or Ukraine have signed up for my Polish language course. Awesome! Everyone felt the same. Some “hunger”, a desire to get closer to Poland, through the language, and thus to Ukraine. Lots of people want to talk about their Polish-Ukrainian roots.
 They say that they felt “SOMETHING” in their hearts and that this “SOMETHING” pushed them to learn the language, often the language of their grandmother, grandfather, as there has always been a connection between Poland and Ukraine. Even though they are two different languages, there are a lot of similarities, or even the same expressions. Apart from that, when connecting with Ukraine, the most important thing is a devoted heart and total loyalty. After all, let us look at the world brightly, let us help each other and look forward to peace on earth with great optimism. 
Krystyna Świrska.